BOZUK DÜZEN ,  AYARSIZ TERAZİ

Toplumsal yozlaşma artıyor. Toplumun  değer yargıları  değişiyor. Etik kuralları kötüleşiyor. Toplumun ahlak yapısı çöküyor. İşler Arap saçına döndü. Siyasetin ayarı iyice  bozuldu. Akort tutmuyor.

35 yaş altı gençlerde deizm yayılıyor.

Diziler ,halkı dezenformasyona sokuyor.

Sanal dünya ve menfi algoritmalar hafızalarda erozyon etkisi yapıyor.

Bizim çocuklar el bebek gül bebek...

 Rahata alıştılar.  Babalar çalışıyor. Onlar tüketiyor şimdilik…

Bu gençler kanatları ile uçamayacak.

Zoru gören mülteci çocukları 20 sene sonra bu ülkede işveren olacak.

Böyle giderse ‘bizim gençlik’  ya odacı  yada çoban olacak…Veya da Zübük Hüsnü gibi  deli divane ortalıkta  dolaşacak.

Bozuk düzen artık dikiş tutmuyor. Toplumsal yozlaşma  kamu, özel , siyaset, bürokrat ve ekonomik alanda etkisini gösteriyor. Toplumun ahlak kurallarına büyük zarar veriyor. Siyasi yozlaşma toplumun etik kurallarının ayarını iyice kaçırıyor. Sevgi ve saygı kalmadı. Bireysellik ve çıkarcılık dengesizliğe ve eşitsizliğe sebep oluyor. Gençler bireyci ve kimse ile ekip olmak istemiyor.

Bu gençleri toparlayacak bir ara yüze ihtiyaç var.

Toplumda hak , hukuk, adalet ve eşitlik kalmadı. Yolsuzluklar, haksızlıklar ve usulsüzlükler tırmandı.  Siyasal güç devletin bütün organlarında  aşırılık ve ayrımcılık yaratıyor. Taraflı ve imtiyazlı tipler çoğaldı.

Politik yozlaşmada rüşvet, zimmet, kayırmacılık, taraflılık, lobicilik, gruplaşma, rantçılık, hizipçilik ve mezhepçilik bozuk düzenin temel etkenleridir. Devleti ele geçiren siyasal güç kimseyi  takmıyor. Memlekette haramiler ve göçmenler türedi. Memleketi kurtaracağız diye başa geldiler ;  soydular ve  hortumladılar. Hizmeti ranta çevirdiler. Dini diyaneti yolsuzluğa alet ettiler.

 

Siyasette otokrasi , ekonomide monopol düzen yaşanıyor. At izi ,it izine iyice karıştı.

Şairin dediği gibi ; 

Bozuk Düzen

Bozuk Terazi Tartı,

En Yakın Dostlarım

Dönüyor Sırtı,

Ne Kadar Zorlaştı

Yaşamın Şartı,

Düşman Belli Değil

Dost Belli Değil.

Mısırlı şair Ankhu’nun 4 bin yıl önce yazdığı “Bozuk düzen” başlıklı şiiri her şeyi anlatıyor.

Olup bitenler çileden çıkarıyor insanı.

Memleket baştan başa azapla kıvranıyor,

Yıldan yıla büsbütün allak bullak.

Bir öncekini aratıyor her geçen yıl.

Kargaşalık var ülkede, yıkımın eşiğindeyiz.

Kapı dışarı ettiler adaleti,

Haksızlık kol geziyor hükümet çevrelerinde.

Tanrıların tasarıları karman çorman,

Tanrı buyruklarına aldırış eden yok.

Memleketin durumu berbat,

Ne tarafa baksak çile,

Halk yas tutuyor kentlerde de taşrada da...

Millet yoksulluktan perişan,

İnsanlarda ne saygı kaldı ne sevgi.

Huzur sultanları bile ter ter tepiniyor.

***

Gün doğunca baş çeviriyoruz.

Gece olanları görmemek için.

Olup bitenler çileden çıkarıyor insanı:

Dertler tümen tümen geliyor bugün.

Yarın ıstırapların seli kopup gelecek.

Memleket baştan başa tedirgin,

Ama ağzını açıp tek kelime söyleyen yok.

Masum insan kalmadı artık,

Herkesin işi gücü fesat.

Yürekler yas içinde, tasa içinde.

Komut verenle komut alan bir örnek,

İkisinin de dünya umurunda değil.

Her sabah kalkar kalkmaz görüyoruz durumu,

Ama düzeltmek için çabaya girişmiyoruz.

Dün neyse bugün de o...

Miskinlik sinmiş insanların yüzüne,

Kimse laf anlamıyor,

Anlayıp kızanlar bile dilini tutuyor.

Yaman bir acıyla kıvranıyorum durmadan:

Yoksullar zengin karşısında güçsüz...

Ne acıklı bunu görüp de haykırmamak.

Ama anlamayanlara dil dökmek daha acı.

İnsan, sesini yükseltmeye görsün,

Başlıyor gerçekleri bilmeyenlerin öfkesi.

Bugünlerde herkes sırf kendini dinliyor;

Kendinden başkasına inanan yok.

Hiç ilişki kalmadı gerçekle söz arasında...